"Aforoz ettiler Yaşar amcayı. Ne hastalığına ne de dolandırılmasına üzülen oldu o yüzden. Müstahak, dediler, yetti. Çocukları hepten ayak kestilerdi zaten, mahalleli de dışlar oldu zamanla."

Bozkırın ortasında aksi bir ihtiyarın konuğuyuz. Yaşar Daha, Öykü Gazetesi'nin 22. sayısında.

Minimal öykü Çiğ, Küçürek Öykü'nün birinci sayısında. Okumak için tıklayın.

 

"Salihciğim içerideydim, aramışsın duymamışım ama mesajını aldım. Haklısın, konuştuğumuz gibi gitmedi çoğu şey. Köyü, yaşlısı zaten bir dertken, üstüne olmayacak bir ton olay yaşadın, yoruldun. Anlıyorum ben seni, yani şu son birkaç gün bile insanın dengesini bozmaya yeter. Emin ol farkındayım, farkında olmaktan başka bir şey yapamıyorum sadece."

Kışın ortasında, küçük bir dağ köyünde mahsur kalıyoruz. Sinyal Sesinden Sonra, KE'nin 32. sayısında. Okumak İçin Tıklayın.

Yerli Yerinde programıyla edebi metinleri konu edindikleri yerlerde seslendiriyoruz. Böylece metnin atmosferini edebiyatseverlerle buluşturacağımızı umuyoruz. Hazırsanız yolculuğa başlıyoruz.

İlk bölümde geçtiğimiz yüzyılın önemli şairlerinden birini, Yahya Kemal Beyatlı'yı takip ediyoruz. Mükemmeliyetçiliği ile bilinen Beyatlı'nın şiirinde İstanbul ve İstanbul'un sosyal hayatı önemli bir yer tutuyor. Boşuna "İstanbul Şairi" diye anılmıyor neticede. Süleymaniye'de Bayram Sabahı, Sessiz Gemi, Akıncılar gibi şiirlerinin yanında tıpkı Valide-i Atik gibi köşe de kalmış bir şiirini ziyaret ediyoruz. Hazırlayan ve Sunan: Burak Çakır Yönetmen: Nezafet Büşra Müzik: Mert Dizdar Yapım: Son Ümit 2025

Retro Turizm öyküm ile İshak Edebiyat Öykü Seçkisi’nin bu seneki konuklarından biriyim. Seçkiye tüm seçkin kitapçılardan ulaşmak mümkün. Başta İshak Edebiyat ve Metinlerarası Kitap olmak üzere emeği geçen herkese teşekkür ederim.

“Perona yanaştığımızı sezmiş gibi uyanıyor, ayaklanıyor yolcular. Kesin bunların bilmediğim bir anlaşmaları var, ilk inene ödül falan veriyorlar. Durmaya yakın çıkıyorum araçtan, millet üşüşmeden boşaltmalı bagajı. Soğuk. Bagajın kapısı daha da soğuk. Belki ayaz yok ama içine işliyor insanın. Ben ilk valizi çıkarana dek üçer beşer iniyor yolcular. Ödülün sahibi tıknaz, yaşlıca bir teyze oluyor. Elime geçen bavulu koyuyorum yanıma. Üç, beş, derken onu görüyorum. Mümtaz Bey’in bordo bavulunu.”

Geçtiğimiz yaz biraz güneşten biraz da can sıkıntısından kaçmak adına sığındığım sahafta rastladım 1963 Varlık Yıllığı’na, edebi anlamda bütün yılın titiz bir şekilde değerlendirildiğini görmenin keyfiyle sahaftaki yıllıkları topladım, eksik kalanları sipariş ederek tamamladım. Böylece 1960’dan 1985’e dek yirmi beş yıllık bir Varlık Yıllığı koleksiyonuna sahip olmuş bulundum. Özellikle öykü dünyasına dair yazılanları merak ediyordum ve süratle okumalara başladım. Okumalarım sırasında ilgimi çeken yerleri not almayı da ihmal etmedim. Bu yazıda da ilgimi çeken, dikkate değer bulduğum noktaları üç başlık altında toplamaya çalıştım.*

Tamamını okumak için tıklayın

*edebiyathaber.net, şubat 2025

“şimdilerde komik geliyor tabii ama o gün bu küçük zaferler her şeyiydi. tekerlemeyi söylediği an tüm havası değişirdi. uğultular, tebrik ve tezahüratlar arasında kendini sultan zannederdi.”

İzlenebilir edebiyat dergisi #sonümit’in dördüncü sayısı yayınlandı.

"Karanlık, yeniden. Benim karanlığım değil ama bu. Bu yatak, bu duvarlar benim değil. Bu koku benim değil, burası değil. Burası mı? Değil."

2024'ün son öyküsünü İshak için yazdım. 

okumak için tıklayın

"Hareket halindeyken maharet ister sıcak su taşımak. Her işin bir inceliği var ya, bizimki de büyük ölçüde bu: dengede kalmak."

Uzun yolda bir muavinin öyküsüne konuk oluyoruz.“Retro Turizm” İshak’ta yayında, beklerim.

Kübra Karahanoğlu ile programı "İyi Şeyler Konuşalım"ın sezon finalinde bir araya geldik, diksiyon ve seslendirmenin dünü, bugünü ve geleceğine dair keyifli bir sohbet gerçekleştirdik. Nazik davetleri için bir kez daha teşekkürler.

 "Huzursuz mu ediyorum seni? Niyetim seni üzmek, huzurunu kaçırmak değil, biliyorsun değil mi? Ben sadece sözümü tutmaya çalışıyorum, biliyorsun. Değil mi?"

Buna Bayıldım öykümle İshak Edebiyat'tayım, beklerim.

Okumak için tıklayın

"Aklında geçmiş günler, burnunda turunç kokusuyla vardı, dayandı bir ağaca Andriko. Gözü kızının penceresinde uzun uzun soluklandı. Nar ağaçları, uğultulu saman balyaları ardındaydı artık, Eleni ve annesi de. Gün ağarmak üzereydi."